Ina Flohil
Er zijn van die dagen dat iedereen van plan lijkt om naar de Haagse kust te gaan. Zoals afgelopen juni tijdens het weekend vóór Pinksteren. De jaarlijkse zeilwedstrijd die op dat moment werd gehouden aan de kust, in combinatie met geweldige weersvoorspellingen, bezorgden mij op vrijdag een tsunami aan reserveringsaanvragen.
Telefoon: “You speak English?”
“Yes I do.”
“You have room?”
“Which date?”
“Today.”
“Unfortunately not.”
Stilte. “No room?!”
“No room.”
“We are at the door.”
Ik kijk naar buiten en zie tot mijn verbijstering een jong, Aziatisch uitziend stelletje voor de deur staan. Als ik de deur open doe, buigen zij en kijken ze mij met kleine ogen zeer verwachtingsvol aan. Ik hoor mezelf iets te snel zeggen dat ik zal kijken of ik ze kan helpen. Kort daarna: Telefoon! “Haben sie noch ein Zimmer für dieses wochenende?” “Leider nicht.” Op Bedandbreakfast.nl zoek ik snel naar andere B&B’s in Den Haag. Vertwijfeld begin ik collega’s te bellen. Ondertussen blijft de telefoon overgaan: “Met Elsbeth, als wij nu nog boeken, krijgen we dan last minute korting?” “Ina met Arthur, ik heb een dubbele boeking, heb jij nog ruimte?” Ik leg hem kort mijn eigen onfortuinlijke situatie uit, waarna hij sombert dat wij beiden “diep in de penarie” zitten.
Op dat moment stappen mijn vrienden binnen met hun hondje Tino. “Je bent toch niet vergeten dat je op hem zou passen dit weekend?” Op wat ik dan doe ben ik niet trots, maar ik ben de wanhoop nabij. Ik leg mijn vrienden kort de situatie uit. En met frisse tegenzin stemmen zij erin toe om het Japanse stelletje in hun appartement onder te brengen. Op maandag staat het stelletje wederom voor de deur. “Room was nice. We take picture!” Ik poseer vermoeid. Ondertussen bedenk ik mij dat het thuisfront in Japan bij het bekijken van de foto tot de conclusie zal komen dat Europeanen óók heel kleine oogjes hebben.
Ina Flohil is eigenaresse van B&B at the Beach in Den Haag. Iedere maand kun je een nieuwe column van haar lezen op deze blog.
